15 Aralık 2010 Çarşamba

roman kahramanım olmaya karar veren üç yiğit için

Sağolsun birkaç arkadaş hiç de alışık olmadığım ve sahiden de beni sevinç gözyaşları içinde mendilden mendile fırlatan, bana yorgan ıslattıran ve insan olduğumu bir kere daha ve unutmamacasına hatırlatan çok güzel karşılıklar vererek boşa kürek sallamayacağımı birkaç gün içinde gösterdi.

Meğer güzide memleketimizde roman kahramanı olmak için can atan, heyecanla kendi hayatının tüm yaşantı sermayesini güvenebileceği ve muhabbet duyacağı bir yazara vermek için sabırsızlanan ne güzel insanlar varmış! Ve işte ben aciz, zavallı, hasta müellifiniz elbette sizler için burada, üç kişi bile olsanız gösterdiğiniz sıcaklık beni ve romatizmalı bacaklarımı şu soğuk kış günlerinde iyi etti, sayenizde şerefyab oldum sağolun, varolun arkadaşlar! Tahmin ettiğiniz gibi dün biraz abdülhak şinasi hisar okudum, bu uzun cümle kurma isteği dün geceden kaldı. 

İçtenlikle roman kahramanım olmak için başvuran, gönül koyan, bu işe kafa göz girmek istediğini beyan edip bir an evvel kendi hayatının yaşantı sermayesini bana aktarmak için buluşmak ve konuşmak ve dahi görüşüp mesaiye başlamak isteyen üç kıymetli ve eşi dahi bulunmaz genç arkadaşımın ortak bir merakları var. Neden roman yazarı olduğumu merak ediyorlar veya da neden roman yazarı olduğumu açıklamam onların bana biçeceği değer için ayrıca önem teşkil ediyor. Gizleyecek değilim arkadaşlar, elbette siz bana hayatınızı açtınız, ananızın ve babanızın ve dahi yavuklunuzun dahi bilmediği o fevkalade sırlarınızı paylaştınız, ben size nasıl roman yazarı olmaya karar verdiğimi, niye bu baş ağrıtıcı işe gönül verdiğimi anlatmaz mıyım? Siz isteyen yeter ki!

4 yorum:

  1. Yazar olmaya karar veriliyor mu bilmiyorum... Ben elbette yazar olmayan bir "yazar" olarak çocukluğumdan beri anlatmanın, hep anlatmanın peşine düştüm... Hala anlatıyorum...
    Ama az önce de belirttiğim gibi bir yazar değilim... Sadece "yazar"ım yani yazıyorum işte...
    Ama bir karakter yaratmak ne güzel ve keyifli bir iştir onu bilirim. Bu hal ile başarılar diliyorum... İyi bir eser olması dileklerimle...

    YanıtlaSil
  2. Bana "Sen tam bir roman kahramanisin" diyen arkadaslarim olmustu bir zamanlar. "Ben kahraman olmak istemiyorum, beni yalniz birakin lutfen," demistim onlara. Oyle de yapmislardi. Yapayalniz kalmistim. Yapayalniz kalinca kendimin ne oldugunu anlamaya zaman bulabilmis ve bir roman kisiligi oldugumu anlamistim.Kahraman olacak denli onemli biri degildim, bir kisiliktim yalnizca. Ama yerine oturmus bir kisiliktim. Romanlara gec giren bir kisiligim vardi. Gec girip bazi seyleri karistiran, karismis bazi seyleri cekip cevirip duzene sokan, bazi seyleri de dokunmadan birakan bir kisiliktim. Buldugum zamanda bu kadarini anlamistim. Anlamadigim, hangi romanin kisiligi oldugumdu. Benim kitabimda anlamak bulmak demekti ve hangi romandan cikma bir kisilik oldugumu bulabilmek icin okumam gerekiyordu. Okumaya gelince zaman yetmiyordu. Beni kesmeyen, hicbir zaman kesmemis ve kesmeyecegine emin oldugum bir eylemdi okumak. Bir eglenceye donusturemedigim icin okumaktan kacinmistim. Okuyamadigim icin de cikmis butun romanlari kacirmistim. Sonunda okuyabilecegim bir roman yazmaya karar verdim. Baskisisi de ben olacaktim elbette. Oyle orta yerde olaya dalmayacak, konuya bastan girecek, meseleyi gelistirecek, dugumleyecek, dugumu cozecek ve sonuca ulastiracaktim. Belki bunca kosusturma sonunda bir kahraman bile olabilirdim. Sirtini Romantisizme dayamis, epik bir roman yazmaya oturmusken kotu bir kisilige sahip oldugum aklima geldi. Kotu yurekli degildim ama iyi bir insan oldugum soylenemezdi. Hangi romandan ciktigimi bulmaya kalkmadikca bendeki bu kotu yanin nereden geldigini anlamam olanaksizdi. Nedensiz bir kotuluk olabilir miydi? Bence olamazdi. Her seyin bir nedeni varken bendeki kotulugun de bir nedeni olmaliydi. Bir romandan ciktiysam o romanin yazilmasinin ardinda yatan bir neden olmaliydi. Bir kahraman olmak istemeyisim de bir nedene dayanmaliydi. Yalniz kaldiktan sonra nasil dolduracagimi bilemedigim zamanimi okumaya harcasaydim, hangi romandan ciktigimi bulamasam bile bana uygun bir roman bulurdum belki. Olmadi. Bulamadim. Bulamami bir nedene baglamak icin dusundum zamani bitirene degin. Kendime kotuluk etmek istedigim sonucunu cikardim bu dusunmelerden. Boyle bir sona ulastim. Ulastigim sonda kim oldugumu tam anlayamadan kaldim.

    YanıtlaSil
  3. Başarılar diliyorum,sizin blogunuzu tesadüfen bulmanın mutluluğu var şuan bende..

    hayatımda en istediğim şey bir roman yazmaktır..Binlerce yarışmaya girdim fakat istediğim sonucu bir türlü alamadım.Nasip.

    YanıtlaSil
  4. ancelina şimdi girebildim bloga, söyleyeyim: yarışmaların hepsini salla önce! hiç kimse senin ve benim ve bizim gibilerin yazdıklarına kıymet biçebilecek çapta değil!

    YanıtlaSil