27 Aralık 2010 Pazartesi

bu satırları gözyaşları içinde yazıyorum

Hayatın ne kadar kısa olduğunu bir kez daha anladım şu hastane odasında, bir süre anladığım kadarıyla yazamayacağım ve kafamı ancak sevdiğim blogları okuyarak bacağımdan uzak tutabileceğim canlarım benim! Öyle çok sevenim var mış ki ve ben ne kadar salak bir adammışım bunu bilmeden ankara'larda yaşayıp durmuşum. Börek getiren makbule'ye ve yaprak sarmasının iyi bir roman kadar ruha iyi geldiğini bir kez daha derinlemesine hissettiren tolga'nın annesi şükran teyzeye gözyaşları içinde teşekkür ediyorum. varolun!

amma acıkmışım ulan, bu genel anestezi var ya!

10 yorum:

  1. TEKRAR geçmiş olsun diyorum..:)

    YanıtlaSil
  2. ne oldu bilemedim ama, geçmiş olsun..

    YanıtlaSil
  3. Bu ara dilerim biraz daha iyicesinizdir..Ben sizi listenin dışında bırakmak istemedim.Bende mim iniz var..eğer uygun olursa bir bakarsınız ;)

    YanıtlaSil
  4. Ne oldu ben de anlayamadım lakin, çok geçmiş olsun. Blog komşularından daha güzel bir geçmiş olsun keki bilmiyorum. Tadını çıkar! =)

    YanıtlaSil
  5. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil